ADHD

Bij ADHD/ADD kunnen we je hersenen leren om activiteit aan te maken die betrokken is bij aandacht, rust en concentratie. Hiermee vormt neurofeedback een doorbraak in de behandeling van ADHD, je traint de hersenen zelf en bent niet meer afhankelijk van medicatie.

Wat is ADHD ?

ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactive Disorder, ADD is de variant zonder hyperactiviteit. Het uit zich in de vorm van concentratieproblemen vaak in combinatie met hyperactiviteit en impulsiviteit. De diagnose wordt gesteld op grond van criteria uit de DSM IV, wanneer iemand over het gehele leven hoog scoort op die criteria en er geen andere oorzaken lijken te zijn krijgt iemand de diagnose. De diagnose is dus een door gedragsdeskundigen beschreven stoornis en is niet aan de hand van een lichamelijke of hersen fysiologische meting te bepalen. Wel zijn er in bijvoorbeeld het QEEG gemiddeld genomen bepaalde patronen vaker te zien bij ADHDers. Door het grote onderlinge verschil tussen mensen kan dit echter per persoon heel anders liggen. In het algemeen lijkt het beeld te zijn dat de hersenen van mensen met ADHD een lagere activiteit/waakzaamheid hebben in vergelijking met mensen zonder ADHD en dat met name frontale hersendelen en de basale ganglia onderactief zijn. Deze hersendelen zijn betrokken bij aandacht, concentratie, planning en beheersing van gedrag ( de dirigent van de hersenen).

Therapie, behandeling en medicatie

Traditioneel wordt er medicatie gegeven bij ADHD. Deze medicatie verhoogt het (beschikbare) dopaminegehalte en normaliseert daarmee de activiteit in deze frontale hersendelen en de basale ganglia. Dat medicatie effectief is lijkt evident en is de ervaring van menig ouder met ADHD kinderen. Medicatie kan een enorme verbetering geven in concentratie en gedragsproblematiek. Toch is het niet de ideale ADHD behandeling. Naast medicatie kunnen er gedragstrainingen gegeven worden en oudervoorlichting. De algemene bevinding is dat het geleerde gedrag matig gegeneraliseerd naar het dagelijkse leven. Tijdens een training gaat het dan goed, maar op school met alle prikkels die er daar zijn is het moeilijk om dit te handhaven.

Neurofeedback

Neurofeedback wordt sinds de begin jaren ’80 toegepast bij ADHD en ADD. Vanuit kleinschalige instituten heeft het zijn opmars gemaakt in de wereld als behandeling voor ADHD en ADD. Bij neurofeedback proberen we breder te kijken en beschouwen we ADHD als een probleem in het zelfregulerende vermogen van de hersenen. De hersenen moeten in een wereld vol met interne en externe prikkels voortdurend schakelen in het waakzaamheidsniveau. Af en toe moet hele specifieke aandacht gegeven worden, andere keren moet er juist breder gekeken worden en even afstand genomen worden. Het blijkt uit onderzoek dat het basale vermogen om aandacht aan iets te geven in principe goed werkt bij ADHD, maar dat het probleem met name zit in dit schakelen. Bij ADHD en ADD zien wij verschillende hersenpatronen terug. Vaak is de algehele waakzaamheid verlaagd, wat zich toont in verhoogde trage activiteit en verlaagde snelle activiteit. Het EEG geeft dan in feite een beeld dat past bij iemand die licht slaapt. Met neurofeedback kunnen we het brein trainen om die trage activiteit te verminderen. Hierdoor neemt de waakzaamheid toe en gaat het concentreren makkelijker en is iemand rustiger en minder impulsief. Het kan ook voorkomen dat iemand een normaal EEG patroon heeft. Hierbij ligt in de training met name de nadruk op het schakelen van een toestand van rust naar een toestand van geconcentreerdheid. 

Een kleinere subgroep van kinderen en volwassenen met ADHD en ADD heeft juist een te hoge waakzaamheid. Ook hierbij halen we prima resultaten met neurofeedback. Een (r)evolutionaire ADHD behandeling dus.

Perfecte methode

Jeremy zijn docent vertelde dat alle leerkrachten van zijn ateliers ondertussen hebben aangegeven (spontaan, zonder van de therapie af te weten) hoe goed het nu op school gaat. Hij is gedreven, uitbundig en geeft aan hoe gezellig hij het op school vindt, zowel aan zijn juf als thuis.

Marije

De ADD die mijn leven beheerste is nu veel minder aanwezig. Ik kan het iedereen met AD(H)D aanraden! In Juli ben ik begonnen met neurofeedback sessies. Dit heb ik tot september wekelijks gedaan. Hierna heb ik het afgebouwd. In totaal heb ik ongeveer 20 sessies gehad.

Peter

Ik kon steeds beter inslapen en kon makkelijker uit mij bed komen. Na een tijdlang sessies ben ik ook gestopt met mijn medicatie. Ik merkte dat ik meer energie had om dagelijkse taken te doen. 

Wat wordt getraind met neurofeedback bij AD(H)D?

Over het algemeen is er sprake van een lager arousal/waakzaamheidsniveau in de hersenen, dit is terug te zien in verhoogde trage hersengolven, zoals de theta- en alpha-activiteit. We trainen deze trage hersengolven omlaag en juist snellere activiteit omhoog. Er zijn ook enkele andere patronen mogelijk bij AD(H)D, zoals beta-spindles.

Zijn de effecten blijvend?

Door de Amerikaanse wetenschapper Lubar zijn de effecten van een groot aantal (51) ADHD'ers bekeken 10 jaar na de behandeling. Het bleek dat zowel de verbetering in gedrag als het EEG blijvend was. Onderzoekers vermoeden dat de neurofeedback voor een blijvende normalisatie van bepaalde circuits in het brein die de activeerbaarheid regelen. Hier zijn veel aanwijzingen voor. Door de verhoogde activeerbaarheid wordt het gedrag beter en de gedachten rustiger. Ook met scans is aangetoond dat het energieverbruik door de neurofeedback verhoogd wordt. In de klinische praktijk is bekend dat ook bij andere klachten de verbeteringen blijvend zijn.